chodzi ci zapewne o koncowki rzeczownikow regularnych w l.mn. oraz czasownikow w 3 os.l.poj czasu terazniejszego:
Wymowa końcówki -(e)s rzeczownikow regularnych w l.mn./czasowników w 3-ciej osobie liczby pojedynczej czasu teraźniejszego prostego zależy od tego, na jaką głoskę kończy się dany czasownik (a nie od tego, na jaka literę, która jest symbolem graficznym głoski). Stąd najistotniejszym elementem jest wymowa, nie pisownia. Mamy trzy formy wymowy końcówki -(e)s:
wyrazy zakończone na spółgłoskę syczącą (w wymowie: [-s], [-z], [-S], [-tS], [-Z],[-dZ]) – [-Iz] (w ten sposób czasownik przybiera dodatkową sylabę), np.:
dresses – [dresIz], bus(s)es – [bVsIz], causes – [kO:zIz]; buzzes – [bVzIz], quizzes – [kwIzIz], blitzes – [blItsIz], freezes – [fri:zIz]; washes – [wQSIz]; teaches – [ti:tSIz], watches – [wQtSIz]; camouflages – [k{m@%flA:ZIz], manages – [m{nIdZIz], judges – [dZVdZIz]; boxes – [bQksIz]
wyrazy zakończone na spółgłoskę bezdźwięczną niesyczącą (w wymowie: [-t], [-p], [-k], [-f], [-T]) – [-s], np.:
cuts – [kVts]; drops – [drQps]; cooks – [kUks]; surfs – [s:fs], quaffs – [kwQfs],
jackknifes – [dZ{k%naIfs], laughs – [lA:fs]; earths – [:Ts]
pozostałe przypadki – czyli wyrazy zakończone na spółgłoskę dźwięczną, a także na samogłoskę i dyftongi (dwugłoski) (w wymowie: [-b], [-d], [-g], [-l], [-m], [-n], [-N], [-v], [-D]; [-Q:(r)], [-@(r)], [-:(r)], [-i], [-i:], [-O:(r)], [-u:]; [-aI], [-aU], [-eI], [-e@(r)], [-@U], [-I@(r)], [-OI], [-U@(r)]) – [-z], np.:
swims – [swImz], stands – [st{ndz], breathes – [bri:Dz], travels – [tr{vlz], studies – [stVdiz], sees – [si:z], waters – [wQt@z], goes – [g@Uz], saws – [sO:z], tries – [traIz], plays – [pleIz]
czasowniki o nieregularnej wymowie końcówki:
have [h{v] – has [h{z]; do [du:] – does [dVz]; outdo – outdoes [%aUtdVz]; redo – redoes [%ri:dVz]; overdo – overdoes [%@Uv@dVz]; undo – undoes [VndVz]; say [seI] – says [sez]; gainsay [%geInseI] – gainsays [%geInsez].