Okresy warunkowe w języku angielskim
W języku angielskim mamy do czynienia z trzema okresami warunkowymi, a także z tak zwanym okresem warunkowym zerowym.
Najczęściej struktura zdania warunkowego wygląda następująco:
| IF | + | condition | + | result |
lub
| result | + | IF | + | condition |
Mamy więc zdanie złożone podrzędnie, w którym w zdaniu podrzędnym wyrażamy warunek (condition), którego spełnienie da/dałoby możliwość zaistnienia wydarzenia przedstawionego w zdaniu głównym (result).
Zdanie podrzędne łączymy ze zdaniem głównym następującymi spójnikami:
| playif | jeśli, jeżeli |
| playwhen | kiedy |
| playunless | chyba że |
| playon condition | pod warunkiem |
| playprovided, providing | o ile |
| playas soon as | jak tylko |
Oto mała ilustracja, kiedy którego okresu warunkowego użyć:
| okres warunkowy | prawdopodobieństwo | czas |
| zero conditional | 100% | dowolny |
| first conditional | mniej więcej 50% | przyszłość lub teraźniejszość |
| second conditional | 0% -kilka % | przyszłość lub teraźniejszość |
| third conditional | 0% | przeszłość |
W kolejnych zakładkach zobaczymy, jak zbudowane są poszczególne okresy warunkowe.