To może ja przetłumaczę część 1 wywiadu z PART 1, jak JK opowiada o swoim dzieciństwie. Otóż mówi, że nie tęskni za swoim dzieciństwem, że nie wróciłaby do tych czasów gdyby nawet ktoś miał jej za to zapłacić. Mówi: "pamiętam momenty przyjemności z dzieciństwa, takie których nie sposób doświadczyć ponownie, ponieważ jest się wtedy totalnie niewinnym, nie ma się żadnych obowiązków ani żadnych myśli gdzieś w głębi głowy (takich jak teraz w trakcie tego wywiadu, które mówią, nie zapłaciłaś rachunku za gaz i odetną ciebie kiedy ktoś robi z tobą wywiad". Mówi też, że dorośli ją zaskakują "bo wydaje się że zapominają jak bezsilnym i zrozpaczonym się jest będąc dzieckiem. Dziennikarka pyta się JK - "jak okrutne potrafią być dzieci?", a JK na to: "perfidnie złe". Opowiada, że była poniewierana przez silniejszych i że nienawidziła tego, ale miała świetnych przyjaciół którzy pomogli jej przez to przejść. Pamięta jak wracała do domu zapłakana, jak nie nosiła "odpowiednich rzeczy" Dziennikarka na to "więc byłaś nieszczęśliwym dzieckiem?" JK odpowiada, że były takie momenty i że "nie patrzyłabym w przeszłość gdybym była nieszczęśliwym dzieckiem", ale to co chce powiedzieć, to to że pamięta jaka nieszczęśliwa była, w odróżnieniu od innych dorosłych którzy spoglądając w przeszłość w rzeczywistości byli tak samo nieszczęśliwi jak ona ale twierdzą że to były złote czasy, ale w momencie, gdy się z nimi naprawdę porozmawia to przypominają sobie, że był taki chłopak, "który prześladował mnie na rogu mojej ulicy codziennie za pomocą kija do krykietu"...mówi też coś takiego: "czy umysł nie jest fantastyczny, ze pozwala wymazać to z pamięci? Mój najwyraźniej nie jest bo nie mogę tego wymazać...
i bla bla bla ;)
A potem jest ta część w wywiadu, w której pokazuje swoje notatki, mówi o tym jak pisała swoją książkę w tej kawiarni itd. ale nie mam czasu żeby i to tłumaczyć :) Może ktoś inny to zrobi? Albo ja później, jak znajdę chwilkę :) Pozdrawiam.