PART II
B: Hey, teacher. Frank z lawki za mna mial w zadaniu domowym uzyty czas Present Perfect Continuous z podobnym zdaniem do mojego.
T: Jakie to znowu zdanie?
B: Franek, daj mi ten zeszyt... Prosze, 'I have been living in London since I was born.' Z tego co pamietam, to Pan mowil, ze mozemy tylko uzywac czasu Present Perfect Simple. No to jak to z tym fantem jest?
T: To nie dokonca prawda. Mowilem, '...musisz uzyc czasu Present Perfect Simple, na przyklad' co zmienia troche charakter twojej wypowiedzi.
B: No to gdzie jest haczyk w tym wszystkim?
T: Jezyk angielski opiera sie na tak zwanych czasownikach leksykalnych typu 'stative' oraz na czasownikach typu 'active'. Te pierwsze wyrazaja sytuacje o stalym charakterze('be an old man'), badz uczucia ('like eating ice-cream'), badz wszystko zwiazane z pojeciem umyslowym i opiniami.('I think...', 'It tastes horrible' itp.) Normalnie, takie czasowniki sa w prostej formie, czyli w czasach, ktore w swojej nazwie maja Simple. Naprawde w nielicznych przypadkach spotkasz uzycie takich czasownikow w ciaglej formie. Z kolei te drugie czasowniki, typu 'active' moga wyrazac czynnosci badz akcje, cos dynamicznego, zmieniajacego sie. Dlatego moga byc uzywane zarowno w czasach Simple jak i w czasach Progressive, czy jak wolisz, Continuous.
B: No dobra. Ale co z tymi naszymi zdaniami? Jaka jest roznica miedzy nimi?
T: Powiem szczerze, praktycznie zadna. Oba wyrazaja cos, co ma miejsce. Jednakze uzycie czasu Simple podkresla stan, jaki ma miejsce, a uzycie czasu Continuous podkresa, jak juz wczesniej mowilem, czynnosc. Ja osobiscie preferuje zastosowanie czasownika w prostej formie, bo tylko on odzwierciedla pojecie stanu; uzycie czasownika w formie ciaglej niejednokrotnie podkresla tymczasowosc jakiegos stanu, badz sytuacji.
B: Dla mnie to bez sensu jest!
T: W tym problem, w naszym jezyku takie zagadnienia nie maja praktycznie miejsca, stad jest ciezko to tak od razu zrozumiec ta zawilosc.
B: To moze czas, aby Pan podal jakies czasowniki, ktore naleza do tej pierwszej grupy, i do tej drugiej oczywiscie tez.
T: No to tak, typowe czasowniki, ktore nie sa normalnie uzywane w czasach ciaglych to na przyklad:
admire, adore, appear, astonish, be, believe, belong to, concern, consist of , contain, deserve, desire, despise, detest, dislike, envy, exist, feel, fit, forget, hate, have, hear, imagine, impress, include, interest, involve, keep, know, lack, last, like, look, look like, love, matter, mean, owe, own, please, possess, prefer, reach, realize, recognize, remember, resemble, satisfy, see, seem, sound, stop, suppose, surprise, survive, suspect, think, understand, want, wish
B: He... Nie ma ich duzo, jak widze.
T: Prawda jest taka, ze niejednokrotnie z czasownika typu 'active' mozesz przekazac informacje typu 'stative'. To sa tylko czasowniki, ktore nie sa na ogol uzywane w czasach ciaglych.
B: No przeciez. Te zdanie Franka i moje to taki jeden maly przyklad, nie?
T: Zgadza sie. Teraz niestety musze cie troche zmartwic...
B: Co, znowu cos powiedzialem nie tak?
T: Nie, nie... Chodzi o to, ze niektore z tych czasownikow moga wystapic w czasie ciaglym, nie zmieniajac swojego statusu typu 'stative'; sa tez I takie, ktroe diametralnie zmieniaja swoje znaczenie, stajac sie typem 'active'.
B: Ktore to z nich?
to be continued