Dzień dobry wszystkim,
w ramach ćwiczenia postanowiłem spróbować przetłumaczyć jeden z przykładowych tekstów do tłumaczenia na egzaminie na tłumacza przysięgłego zamieszczonych na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości. Uprzejmie proszę o sprawdzenie.
Tekst nr. 1
I shall cite two passages from the speech of Lord Radcliffe. The first is as follows:
"Now I think that there are one or two things that can be said with confidence about the meaning of this word "defraud". It requires a person as its object; that is, defrauding involves doing something to someone. Although in the nature of things it is almost invariably associated with the obtaining of an advantage for the person who commits the fraud, it is the effect on the person who is the object of the fraud that ultimately determines its meaning."
In the second passage, after referring to a dictionary definition and to the writings of Rudyard Kipling, Lord Radcliffe went on:
"There is nothing in any of this that suggests that to defraud is, in ordinary speech, confined to the idea of depriving a man by deceit of some economic advantage or inflicting on him some economic loss. Has the law ever so confined it?
In my opinion, there is no warrant for saying that it has. What it has looked for in considering the effect of cheating on another person and so in defining the criminal intent is the prejudice of that person... Of course, as I have said, in ninety-nine cases out of a hundred the intent to deceive one person to his prejudice merely connotes the deceiver's intention of obtaining an advantage for himself by inflicting a corresponding loss on the person deceived. In all such cases, the economic explanation is sufficient. But in that special line of cases where the person deceived is a public authority or a person holding a public office, deceit may secure an advantage for the deceiver without causing anything that can fairly be called either a pecuniary or an economic injury to the person deceived."
Zacytuję teraz dwa fragmenty z przemowy Lorda Radcliffe’a. Pierwszy z nich brzmi następująco:
“Teraz uważam, że jest kilka rzeczy rzeczy, które można z pewnością powiedzieć o słowie “okraść”. Potrzebna jest osoba jako cel; to znaczy, że oszustwo wiąże się z robieniem czegoś komuś. Mimo że z natury rzeczy jest to niemal niezmiennie związane z przynoszeniem korzyści osobie, która dopuszcza się oszustwa, jego wpływ na osobę, która jest celem oszustwa, jest tym, co wyznacza jego znaczenie.
W drugim fragmencie, po odniesieniu się do definicji słownikowej i dzieł Rudyarda Kiplinga, Lord Radcliffe kontynuował:
“Nic tu nie sugeruje, że oszukać, w języku potocznym, ogranicza się do pozbawienia człowieka podstępem pewnych korzyści ekonomicznych lub przysporzenie mu strat. Czy prawo kiedykolwiek się do tego ograniczyło?
Takie stwierdzenie jest moim zdaniem nieuprawnione. Tym, czego szukało w rozważaniu wpływu oszustwa na drugą osobę, a więc w definiowaniu zamiaru przestępczego, jest szkoda osoby poszkodowanej… Oczywiście, jak powiedziałem wcześniej, w 99 ze 100 przypadków zamiar oszustwa jednej osoby ze szkodą dla niej przywołuje na myśl jedynie zamiar oszusta, który polega na uzyskaniu dla siebie korzyści poprzez wyrządzenie analogicznej szkody osobie oszukanej. We wszystkich takich przypadkach wyjaśnienie ekonomiczne jest wystarczające. Ale w tej linii orzeczniczej, gdzie osoba oszukana jest organem administracji publicznej lub osobą pełniącą funkcję publiczną, oszustwo może zapewnić oszustowi korzyść bez powodowania czegokolwiek, co można by wyraźnie nazwać finansową lub ekonomiczną krzywdą wobec osoby oszukanej.