Witaj, chciałam prosić o sprawdzenie i poprawienie tekstu, który przetłumaczyłam. Niestety nie potrafiłam wszystkiego zrozumieć, a potrzebuję to do prezentacji :(. Z góry dziękuję za pomoc !
On that fateful night of April 14, 1912 there were 2,235 souls crowded aboard the R.M.S. Titanic. There was no wind to speak of. The frigid, dark sea was calm, like a plate glass mirror beneath the star-spangled heavens. It was an hour before midnight on a starry, moonless night. While the band played on beneath the decks in the first class lounge, and while the night watch
paced the Bridge high above, the greatest maritime tragedy in the history of sailing, stealthily, silently awaited them in the ice-strewn midnight waters of the North Atlantic. Survivors recalled a gentle shudder that briefly shook the 900 foot long vessel. It came and went so quickly that nobody gave it much of a second thought. Except for the occupants of the Bridge–who
in the split seconds before that collision, saw the towering iceberg ahead, floating in their unlighted pathway. The helmsman swerved to miss the iceberg–but they would have been better off to have struck it head on.
In narrowly avoiding a head-on collision, they suffered an even worse fate!
Three-fourths of the iceberg lay unseen beneath the calm ocean surface. When the Titanic swerved, it brushed the iceberg's underside on the starboard side of the bow, slitting a quarter of an inch wide opening more than 300 feet
down the side of the vessel. Like a titanic can opener, the iceberg knifed open the side of the iron hull. The damage was just enough to cause the metal plates to buckle so that six watertight compartments began taking in sea water.
So scientifically had this great sailing ship been constructed, with 16 watertight compartments in a 1/6 mile long hull, that the captain had made a pre-voyage boast, "Not even God himself could sink her". The builders had calculated that even if four of the compartments should burst, the ship would still float! But on that starry night, six of them exploded and began to suck in the frigid water of the North Atlantic! Mathematically, the "unsinkable ship" was mortally wounded. And, in two hours she was gone. Commander Lightoller, one of the few crew members who survived the tragedy, described the moment she sank. Of the 2235 occupants, 1522 met their death in those dark waters including most of the men, most of the third class, most of the crew, and all of the band. Only 713 people were rescued.
Tej fatalnej nocy 14 kwietnia 1912 roku było 2, 235 dusz stłoczonych na pokładzie R.M.S Titanic. There was no wind to speak of. Zimne, ciemne morze było spokojne jak płaskie szkło lustra pod gwiezdną rozpiętością nieba. To była godzina przed północą na gwiaździstej, bezksiężycowej nocy. Kiedy zespół grał pod podkładem w salonie pierwszej klasy i kiedy stróż nocny paced the Bridge high above, wielka morska tragedia w historii o żeglowaniu, ukradkiem ?, cichym oczekiwaniu ich w ice-strewn północnych wodach północnego Atlantyku. Osoby ocalałe przypominały sobie delikatne drżenie, które na krótko potrząsały 900 stopami odległego statku. To przychodziło i odchodziło tak szybko, że nikt o tym długo nie myślał. Oprócz pasażerów pomostu, którzy w ułamkach sekund przed zderzeniem zobaczyli wielką górę lodową przed sobą, płynącą w ich stronę. Sternik gwałtownie skręcił, aby nie trafić w górę lodową, ale they would have been better off to have struck it head on. W środku ledwo co uniknęli czołowego zderzenia, oni znosili gorszy los. Trzy czwarte góry lodowej znajdowało się pod powierzchnią spokojnego oceanu. Kiedy Titanic gwałtownie skręcił, otarł się o spód góry lodowej po prawej stronie dzioba statku, rozcinając ćwiartkę posuwającej się z wolna, szerokiej, otwartej na więcej niż 300 stóp w dół stronę statku. Like a titanic can opener, the iceberg knifed open the side of the iron hull. Szkody były wystarczające by spowodować, aby płyty metalu odchyliły się tak, że sześć wodoszczelnych przegródek zaczęło dostawać się pod wodę. A zatem naukowo, ten wielki żaglowy statek był zbudowany z 16 wodoszczelnych przedziałów w 1/6 mili długiego kadłubu, żeby kapitan had made a pre-voyage boast, „Nawet sam Bóg nie mógłby go zatopić. Konstruktorzy obliczyli ,że nawet jeśli cztery przedziały pękły by to statek nadal płynąłby ! Ale tej wygwieżdżonej nocy, sześć z nich eksplodowało i zaczęły wchłaniać się w zimną wodę Północnego Atlantyku. Matematyk, tego „niezatapialnego statku” był moralnie zraniony. I w dwie godziny ona odeszła. Dowódca Lightoller, jeden z niewielu członków załogi, którzy przeżyli tą tragedię, opisał moment zatonięcia. Na 2235 pasażerów, 1522 spotkała śmierć w tych ciemnych wodach zawierających większość ludzi, większość trzecich klas, załogi i całego zespołu. Tylko 713 osób zostało uratowanych.