Rzeczownik w języku angielskim

Rzeczownik, podobnie jak w języku polskim, określa osoby, miejsca lub przedmioty. Dobra wiadomość - od polskiego rzeczownika angielski różni się tym, że się absolutnie przez nic nie odmienia. Po polsku często trzeba się napracować z odmianą - na przykład chcemy poopowiadać o swoim psie:

Po angielsku będzie to w każdym przypadku po prostu dog i... żadnych końcówek do zapamiętywania.

Poza tym angielskie rzeczowniki nie mają rodzaju - w wielu językach jest to rzecz, która niezwykle daje się we znaki wszystkim uczącym się - zwłaszcza jeśli na dodatek w naszym języku dany rzeczownik jest innego rodzaju, niż w tym, którego się uczymy.

(ta) lampa, (ten) stół, (to) krzesło - Anglikowi przez myśl by nie przeszło, że sobie można czymś takim życie utrudniać...

Rzeczowniki można podzielić na konkretne (takie, których można dotknąć, zobaczyć)

lub abstrakcyjne (czyli takie, które określają jakieś koncepcje lub stany, i których nie można zobaczyć lub dotknąć)

W zdaniu rzeczownik może pojawić się w kilku funkcjach:

1. przed czasownikiem - jako podmiot, czyli sprawca czynności określanej przez czasownik

2. po czasowniku - jako dopełnienie

3. po przyimkach